Combinatie van Quick Response Manufacturing (QRM) en Socio-Technical Systems (STS) een meerwaarde voor bedrijfsprestaties

Combinatie van Quick Response Manufacturing (QRM) en Socio-Technical Systems (STS) een meerwaarde voor bedrijfsprestaties

‘It’s About Time’, dat is de titel die Rajan Suri gaf aan zijn boek over Quick Response Manufacturing (QRM.) Suri hamert - op meesterlijk vernieuwende wijze- op een nageltje waar velen voor hem op gemept hebben. In zijn QRM-benadering passen verschillende puzzelstukken van efficiënt organiseren naadloos in elkaar. De QRM-methode kan sterke verbeteringen realiseren op vlak van doorlooptijd en leverbetrouwbaarheid dankzij de mens als centrale bindmiddel van de productieorganisatie te positioneren. QRM timmert in dit opzicht aan dezelfde weg als die waar ook Flanders Synergy aan werkt door het concept van een ‘innovatieve arbeidsorganisatie’ te promoten voor de Vlaamse industrie.

Het concept van de ‘innovatieve arbeidsorganisatie’ steunt op de Socio-Technical Systems theorie (STS) die voor het eerst geformuleerd werd in de jaren ’50. In 1951 publiceerden Eric Trist en Ken Bamforth, twee onderzoekers van het Londense Tavistock Institute, de resultaten van hun baanbrekende analyses in de mijnbouwsector. Daaruit bleek dat werkgroepen die als zelfsturende teams opereerden in 95% van de gevallen hun planningsdoelstellingen realiseerden, terwijl hun collega’s die van los van elkaar werkten in functioneel ontworpen arbeidsorganisaties slechts in 31% van de onderzochte gevallen hun targets haalden. STS was op grond van deze analyses geboren, en groeide in de 6 daaropvolgende decennia uit tot een wetenschappelijk gefundeerde en gevalideerde integrale ontwerptheorie voor organisaties.

De QRM-methodologie vertrekt vanuit een gelijkaardige vaststelling, en levert complementaire instrumenten aan. De potentiële winst van het combineren van QRM en STS in productieorganisaties is bijzonder groot. Zowel STS als QRM hebben hun meer meerwaarde voor de bedrijfsprestaties aangetoond in de praktijk maar ook in wetenschappelijk onderzoek. Bovendien vullen beide benaderingen elkaar op cruciale punten perfect aan.

QRM is een benadering die op maat gesneden is van de maakindustrie, en die bijzonder overtuigend is in relatie tot één cruciaal resultaatgebied (doorlooptijd). Bovendien biedt QRM praktische systemen (POLCA) die de efficiëntie van de productieorganisatie als geheel optimaliseren zonder het zelfsturend oplossend vermogen van teams op de werkvloer teniet te doen.

STS is als integrale herontwerpleer breder dan QRM in die zin dat de ganse organisatiestructuur, niet enkel de productieorganisatie betrokken kan worden in een socio-technische herontwerpoefening. Het toepassingsgebied van STS beslaat potentieel elk type organisatie (service, industrie en overheid) en gaat breder in resultaatsgebieden dan enkel doorlooptijd (innovatief werkgedrag, verloop, verzuim, leermogelijkheden, functionele flexibiliteit,…). STS is ook gedetailleerder in de zin dat de benadering van teamontwerp en -ontwikkeling sterker uitgewerkt is, zelfs tot het ontwerpen van individuele functies. De methodes die in QRM worden aangereikt gaan voornamelijk uit van een team als “a black box and only helps to plan material flow across cells” (Suri & Krishnamurthy, 2003). STS opent deze black box en reikt beproefde principes en methodes aan om teams goed te ontwerpen en te ontwikkelen.

Agoria en Sirris hebben sterk ingezet op het ontwikkelen van QRM-expertise in ons land en onderhouden daarbij nauwe rechtstreekse banden met Rajan Suri en het Center for QRM in de Verenigde Staten. Flanders Synergy is sinds jaren kennis en competenties in STS in Vlaanderen aan het verspreiden en het ontwikkelen, en steunt daarbij zowel nationaal als internationaal op een groeiende gemeenschap van experten in STS. In het Made Different-programma en in het recent gelanceerde VITIO-project van Flanders Synergy hebben Agoria, Sirris en Flanders Synergy de handen in elkaar geslagen ten dienste van de Vlaamse industrie.

Voor meer info:

Bibliografie

Suri R. & A. Krishnamurthy (2003), How to Plan and Implement POLCA: A Material Control System for High-Variety or Custom-Engineered Products, Madison: Center for Quick Response Manufacturing, University of Wisconsin-Madison, Technical Report May 2003.

Suri R. (2010), It’s About Time. The Competitive Advantage of Quick Response Manufacturing. New York: CRC Press. Taylor and Francis Group.

Trist E.L.  and K.W. Bamforth (1951), ''Some Social and Psychological Consequences of the Longwall Method of Coal-Getting.'' Human Relations, 4:3-38.

Dit artikel kwam tot stand dankzij het project "Via 7 sleuteltransformaties naar waardeketens voor de maakindustrie van de toekomst" in het kader van Vlaanderen in Actie en met steun van het Agentschap Ondernemen. Aan dit project werken de volgende partners mee: Flanders’ Synergy, Universiteit Antwerpen, Agoria en Sirris en het project "Snelheid als competitief wapen".

 

 

Deel dit artikel